In Stadsnieuws van 28 december een uitgebreid verslag van onze Kerstmarkt.
In oktober werd het idee geboren, tijdens een dinsdagse inloopochtend bij Quiet Community. ‘Zou het niet leuk zijn om een kerstmarkt te houden voor de members?’ Zo gezegd zo gedaan. Vanaf dat moment buitelden de ideeën over elkaar heen. Members-coördinator Yvette ten Brink: ‘Oorspronkelijk wilden we vooral mooie kerstkleding inzamelen, om cadeau te geven. Al snel hebben we het breder getrokken: waarom niet voor elke Member een paar cadeaus voor onder de boom?’ Oproepje hier, oproepje daar en hup, een voortdurende aanvoer van geschonken speelgoed zorgde ervoor dat er voldoende presentjes voorhanden waren voor wel 500 Quiet Kids. Om de verrassing erin te houden waren zij dan ook ‘niet welkom’ op de kerstmarkt op dinsdag 20 december.
Actief worden
Het evenement bleef in de voorfase maar groeien en groeien. Yvette zag een mooie ontwikkeling: ‘Het werd niet alleen een Kerstmarkt vóór members, maar vooral ook dóór members. Dan kwam die weer met een idee, dan bood die zich weer aan als vrijwilliger… precies wat we ook hopen te bereiken met de community.’ Uiteindelijk zouden zo’n 30 members bij de organisatie betrokken raken.
Daarnaast waren er ook sponsors en supporters die hun diensten en tijd ter beschikking stelden om het gebeuren tot een succes te maken. Zoals Ella van Melis. Van huis uit economisch geograaf, maar op de Quiet-inloopochtenden regelmatig gratis beschikbaar als… kapster! Zo ook tijdens de kerstmarkt. Ella: ‘Wat mij vooral aanspreekt is dat veel mensen hier aan vertrouwen winnen en actiever worden. Dat maakt het geven extra zinvol.’
Ontroering
De meest uiteenlopende talenten van members en supporters werden benut. Gastvrouwschap, het decoreren van de feestruimtes, het maken van erwtensoep en cupcakes, ter plekke de cadeaus feestelijk inpakken, vuurkorven regelen, hazenpeper bereiden, verhalen voordragen, een handmassage of aromatherapie geven, nagels stileren of lekker sjouwen: vele handen maakten de kerstmarkt tot een doorslaand succes. Het was een gezellige drukte, met zo’n 150 Members. Zij zouden ieder naar huis gaan met minstens vijf presentjes. De topstukken – waaronder zeer fraaie, door Jarig Jurkje geschonken kerstkleding – werden verloot. Dat gaf steeds terugkerende spanning en hilariteit. Ontroering lag ook op de loer. Yvette: ‘Iemand had aankopen gedaan voor de erwtensoep en ik vroeg of ze een bonnetje had. Maar nee, dat hoefde niet. Ze had via haar zoon zelf de sponsoring geregeld. Mooi toch?’
Van ‘ze’ naar ‘we’
Bij scheiden van de markt typeerde Yvette treffend de saamhorigheid: ‘Het voelt echt als een familie.‘ Ze oogstte er een warm applaus mee. In de nazit liet een kersverse vrijwilliger zich ontvallen: ‘Ze moeten dit vaker doen.’ Meteen corrigeerde hij zich. ‘Eh… wé moeten dit vaker doen.’
